W dniu 31 lipca 2024 roku odszedł na Wieczną Wartę Honorowy Prezes Związku Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego gen. bryg. ZWiR mgr Ludwik Rokicki. Śmierć Jego była wielkim ciosem dla całego Związku, którego był Współzałożycielem, Sekretarzem Generalnym, Prezesem Zarządu Głównego i Honorowym Prezesem.
Autentyczny Warszawiak (urodził się w stolicy w dniu 30 stycznia 1933 roku), jako dziecko pozbawione możliwości bezpiecznego dzieciństwa, przeżywał trudny okres okupacji niemieckiej. Uczył się na tajnych kompletach w zakresie Szkoly Powszechnej. Naukę tę mógł legalnie kontynuować od marca 1945 roku. W Szkole Powszechnej w Warszawie wstąpił w szeregi 40 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. W 1950 roku zdał egzamin maturalny w jednym z warszawskich Liceów Ogólnokształcących. W dniu 1 października 1951 roku, jako ochotnik zgłosił się do służby w Oficerskiej Szkole Politycznej w Łodzi, którą ukończył we wrześniu 1952 roku w stopniu chorążego. Pierwszy przydział służbowy otrzymał do 109 Pułku Artylerii Haubic.
W 1960 r. podjął zaoczne studia na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Studia te ukończył w 1965 roku uzyskując tytuł magistra pedagogiki. W latach 1967-1970 był zastępcą dowódcy d/s. politycznych w 1 Pułku Łączności. Od 1972 roku. służył w Wojskach Ochrony Pogranicza, stopniowo awansując na coraz wyższe staniowisko służbowe. Służbę zawodową ukończy na stanowisku Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej. Z chwilą przejścia w stan spoczynku, rozpoczął aktywną działalność w środowisku weteranów i kombatantów Wojska Polskiego. Był jednym z członków założycieli Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego (od lipca 2010 roku – Związek Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego), wiceprezesem i w latach 2009 – 2013 prezesem Zarządu Głównego Związku. W dniu 17 października 2013 roku na XI Krajowym Zjeździe Delegatów ZWiRWP im. Generała Franciszka Gągora otrzymał godność Honorowego Prezesa ZWiRWP. Na wniosek działaczy z Lubelskiego Oddziału Wojewódzkiego ZWiRWP, uchwałą Zarządu Głównego ZWiRWP nr 2/ZG/ZWiRWP z dnia 16 maja 2024 roku, został awansowany na stopień organizacyjny gen. bryg. ZWiR.
W dniu 7 sierpnia 2024 roku odbył sie pogrzeb, podczas którego, w imieniu władz i członków ZWiRWP Zmarłego pożegnał płk Marek Rokicki – wiceprezes ZG ZWiRWP.
(*) (*) (*) (*) (*)
Treść mowy pożegnalnej:
,,Czcigodna Rodzino!
Panowie Oficerowie!
Panie i Panowie!
Koleżanki i Koledzy!
Weterani i Rezerwiści!
Członkowie ZWiR WP!
Na wstepie chciałem zameldować, że Zarząd Główny ZWiR WP uchwałą nr 2/ZG/ZWiRWP z dnia 16 maja 2024 roku mianował płka w st. spocz. Ludwika Rokickiego s. Ludwika, r. 1933 na stopień organizacyjny- gen. bryg. ZWiR.Panie Generale, nie zdążyliśmy Panu tej nominacji wręczyć. PRZEPRASZAM.
Żegnamy dziś Pana GENERAŁA– Prezesa Zarządu Głównego. Honorowego Prezesa ZWiR WP .Pan generał Rokicki Prezesem naszego Związku został wybrany na 8 Zjeżdzie w dniu 23 października 2009 roku. Pełnił tę funkcję do 17 pażdziernika 2013 roku, gdzie na 11 Zjeżdzie delegatów ZWiR WP został wybrany Honorowym Prezesem Związku. Ustąpił ze stanowiska, ze względu na pogarszajacy się stan zdrowia.
W czasie działalności związkowej założył Fundację Pomocy Weteranom WP. Fundacja działa aktywnie do dnia dzisiejszego. Jest organizacją porządku publicznego.
Za swoją aktywność, działalność żołnierską i ąwiązkową, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerkim Orderu Odrodzenia Polski.
Był człowiekiem bardzo odważnym, dla wielu był przykładem jako oficer i człowiek. Żył dla innych, zawsze wyciągał swą pomocną dłoń, zawsze można było liczyć na jego wsparcie i bezinteresowność. Dla każdego miał dobre słowo.
Przychodzi nam dzisiaj pożegnać Ciebie Prezesie Honorowy ZWiR WP. Dziękujemy za Twoje wielkie zaangażowanie w działalności Związku. Za dokonania i osiągnięcia składamy Tobie wyrazy wielkiego uznania i szacunku.
Panie Generale ROKICKI, byłeś bardzo aktywnym w walce o honor i godność Żołnierza Polskiego.
Ze swej strony jak i szerokiego grona kolegów, chciałbym powiedzieć, iż kolega Ludwik był dobrym i prawym człowiekiem – naszym przyjacielem. Był człowiekiem o wielkiej empatii i otwartości wobec ludzi, nawet o przeciwnych poglądach. Nie zmieniał swoich poglądów ani ideałów. Pamięć o Tobie, Twojej postawie i czynach pozostanie zawsze żywa w naszych sercach.
Panie Prezesie ROKICKI, odchodząc na Wieczną Wartę pozostawiłeś wyłom w naszym Związku, który trudno będzie uzupełnić.
W imieniu naszego Związku,własnym oraz grona przyjaciół żegnamy Cię Panie Generale, Prezesie, Towarzyszu broni, Kolego Ludwiku.
Rodzinie składamy kondolencje.
Cześć Twojej pamięci. Spoczywaj w pokoju.”